กาลครั้งหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้...ในระหว่างที่ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนอนเล่นอยู่บนเตียง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น และมันเป็นของเพื่อนเธอ
"รับให้หน่อยดิ และบอกว่าฉับหลับไปแล้ว"
เธอพยักหน้าและทำตามคำขอของเพื่อนโดยไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นมันจะนำพาซึ่งหายนะทางความรู้สึกของเธอ
"ค่ะสวัสดีค่ะ...แพรวหลับไปแล้วค่ะ " ปลายสายเป็นเสียงผู้ชายที่คบกับเจ้าของโทรศัพท์มาได้พักหนึ่งแล้ว เขาต้องการคุยกับแฟนของเขา
"แพรวหลับไปแล้วค่ะ..."เธอพูดไป และแอบขำ เธอกำลังรู้สึกสนุกที่ได้แกล้งคน ปลายสายยังคงบอกว่าต้องการคุยกับแฟนของเขา เธอและเขาพูดกันไปมาอยู่สักพัก โดยที่ผู้ชายพูดอยู่คำเดียวว่าต้องการคุยกับแฟนของเค้า
จนเจ้าของโทรศัพท์บอกว่าให้ว่าง เธอก็วาง...
แฟนเจ้าของโทรศัพท์โทรมาอีกครั้ง เจ้าของโทรศัพท์บอกว่า
"เธอพูดแบบจริงจังเหมือนครั้งที่แล้วดิ มันจะได้ดูน่าเชื่อถือ"
โอเค...จัดให้
"ขอโทษนะค่ะ...แพรวหลับไปแล้วค่ะ"
"ปลุกแพรวให้หน่อยได้ไหม"
"ไม่ได้ค่ะ...แพรวหลับไปแล้ว"
"ปลุกแพรวให้หน่อยได้ไหม"
"ปลุกไม่ได้จริง ๆ ค่ะแพรวหลับไปแล้ว"
"ปลุกแพรวให้หน่อยได้ไหม"
"..." เธอพยายามอดกลั้นและเก็บความรู้สึกเอาไว้ "ปลุกไม่ได้จริง ๆ ค่ะ"
"ถ้ามันจะลำบากขนาดนั้น..ก็เอาโทรศัพท์ไปว่างไว้ข้างแพรวให้หน่อยก็แล้วกัน"
"......"อึ้ง อึ้ง อึ้ง น้ำเสียงที่เค้าพูดกิริยาที่เขาทำ ล้วนเป็นคำสั่ง เค้าไม่ได้ฟังเธอเลยแม้แต่นิดเดียวว่าเธอกำลังพูดหรือบอกอะไร สิ่งที่เขาต้องการคือให้เธอไปปลุกแฟนเขา...แล้วเธอล่ะ เขาเป็นใครอย่างนั้นหรอ ถึงมีสิทธิมาออกคำสั่งให้เธอทำโน้นทำนี่
เธอ...ร้องไห้ เสียใจ หลายวันที่ในหัววนเวียนอยู่กับแต่เรื่องนี้ แล้วเธอต้องทำอย่างไร เลิกคบกับเพื่อนคนนี้ที่รู้จักกันมาเกือบสิบปี ดีไหม...เพราะอะไรเธอต้องมาเจอเหตุการณ์อย่างนี้ เธอทำอะไรไว้กับเขาหรอ เขาเอาทุกอย่างจากเธอไปเกือบหมดแล้ว ตอนนี้เหลือแต่ลมหายใจเท่านั้นแต่ถ้าอยากจะเอาไปเธอก็ยินดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น